Orthomoleculaire geneeskunde

 

Orthomoleculaire geneeskunde

 

 

De term orthomoleculaire geneeskunde is voor het eerst gepubliceerd in 1965 in het wetenschappelijke tijdschrift Science, door Linus Pauling, tweevoudig Nobel-prijswinnaar. Het woord orthomoleculair komt van orthos (=Grieks voor goed, of juist) en moleculen (de bouwstenen van ons lichaam). In de orthomoleculaire geneeskunde probeer je het lichaam van iemand te voorzien van een juiste en optimale hoeveelheid van alle natuurlijke stoffen. Dat wil zeggen dat er sprake moet zijn van aanwezigheid van voldoende vitaminen en mineralen en juist afwezigheid van afvalstoffen, toxinen, etc.

 

 

Een orthomoleculair therapeut zal in eerste instantie aandacht schenken aan de voeding. Vervolgens is de juiste bereiding van belang en ook hoe het wordt gegeten. Wanneer je tien mensen dezelfde maaltijd laat eten zullen de concentraties in het bloed van bepaalde stoffen uit die maaltijd toch verschillen bijdeze personen. De ene mens neemt nu makkelijker bepaalde stoffen op dan de ander. De orthomoleculaire geneeskunde spreek thier van debiochemische individualiteit. Een orthomoleculair therapeut kan bepalen hoe de opname is van diverse voedingsstoffen, zoals vetten, eiwitten, suikers, mineralen, vitaminen en aminozuren. Op basis hiervan geeft hij kan een gericht voedingsadvies en eventueel een advies over het gebruik van zg voedingssupplementen.

Veel mensen vinden het onnatuurlijk om voedingssupplementen te slikken. Maar ach, we leven ook niet natuurlijk. We geven vaak honderden guldens uit voor een periodieke controle van hun auto, maar voor onze gezondheid moet alles gratis zijn. Wij raden een periodieke controle en onderhoudsbeurten van het lichaam van harte aan. Door regelmatig aandacht te besteden aan je gezondheid kan je ook echt gezonder en langer leven. Je kunt nu kiezen voor een comfortabele oude dag. De orthomoleculaire geneeskunde is een geneeskunde die zich richt op optimale gezondheid en wordt daardoor veel bij sporters en levensgenieters toegepast. Het gekke is weer dat we het heel gewoon vinden dat een sporter extra voedingssupplementen neemt, maar als je ziek bent zou je volgens veel reguliere artsen niets extra's nodig hebben. Wij zien het gevecht tegen een ziekte soort topsport.
Het is dan misschien niet leuk om allerlei pillen in te nemen, maar minder kans op diverse aandoeningen dat heeft toch zeker voordelen. Extra inname van vitaminen, mineralen, aminozuren en kruiden kan nuttig zijn.

Meer informatie vindt u in deze folder.